умо́ўчаць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
умо́ўчу | умо́ўчым | |
умо́ўчыш | умо́ўчыце | |
умо́ўчыць | умо́ўчаць | |
Прошлы час | ||
умо́ўчаў | умо́ўчалі | |
умо́ўчала | ||
умо́ўчала | ||
Загадны лад | ||
умо́ўчы | умо́ўчыце | |
Дзеепрыслоўе | ||
умо́ўчаўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)