умо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умо́ўлюся умо́вімся
2-я ас. умо́вішся умо́віцеся
3-я ас. умо́віцца умо́вяцца
Прошлы час
м. умо́віўся умо́віліся
ж. умо́вілася
н. умо́вілася
Загадны лад
2-я ас. умо́ўся умо́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час умо́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)