умля́ут

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. умля́ут
Р. умля́ута
Д. умля́уту
В. умля́ут
Т. умля́утам
М. умля́уце

Крыніцы: nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)