умле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умле́ю умле́ем
2-я ас. умле́еш умле́еце
3-я ас. умле́е умле́юць
Прошлы час
м. умле́ў умле́лі
ж. умле́ла
н. умле́ла
Загадны лад
2-я ас. умле́й умле́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час умле́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)