умле́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
умле́ю | умле́ем | |
умле́еш | умле́еце | |
умле́е | умле́юць | |
Прошлы час | ||
умле́ў | умле́лі | |
умле́ла | ||
умле́ла | ||
Загадны лад | ||
умле́й | умле́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
умле́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)