ума́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ума́ю ума́ім
2-я ас. ума́іш ума́іце
3-я ас. ума́іць ума́яць
Прошлы час
м. ума́іў ума́ілі
ж. ума́іла
н. ума́іла
Загадны лад
2-я ас. ума́й ума́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ума́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)