умацо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умацо́ваны умацо́ваная умацо́ванае умацо́ваныя
Р. умацо́ванага умацо́ванай
умацо́ванае
умацо́ванага умацо́ваных
Д. умацо́ванаму умацо́ванай умацо́ванаму умацо́ваным
В. умацо́ванага
умацо́ваны (неадуш.)
умацо́ваную умацо́ванае умацо́ваных
умацо́ваныя (неадуш.)
Т. умацо́ваным умацо́ванай
умацо́ванаю
умацо́ваным умацо́ванымі
М. умацо́ваным умацо́ванай умацо́ваным умацо́ваных

Кароткая форма: умацо́вана.

Крыніцы: dzsl2007, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)