умакну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умакну́ умакнё́м
2-я ас. умакне́ш умакняце́
3-я ас. умакне́ умакну́ць
Прошлы час
м. умакну́ў умакну́лі
ж. умакну́ла
н. умакну́ла
Загадны лад
2-я ас. умакні́ умакні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час умакну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)