умайстрава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умайстрава́ны умайстрава́ная умайстрава́нае умайстрава́ныя
Р. умайстрава́нага умайстрава́най
умайстрава́нае
умайстрава́нага умайстрава́ных
Д. умайстрава́наму умайстрава́най умайстрава́наму умайстрава́ным
В. умайстрава́ны (неадуш.)
умайстрава́нага (адуш.)
умайстрава́ную умайстрава́нае умайстрава́ныя (неадуш.)
умайстрава́ных (адуш.)
Т. умайстрава́ным умайстрава́най
умайстрава́наю
умайстрава́ным умайстрава́нымі
М. умайстрава́ным умайстрава́най умайстрава́ным умайстрава́ных

Кароткая форма: умайстрава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)