умайстрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
умайстрава́нне | |
умайстрава́ння | |
умайстрава́нню | |
умайстрава́нне | |
умайстрава́ннем | |
умайстрава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)