умайстрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| умайстрава́нне | |
| умайстрава́ння | |
| умайстрава́нню | |
| умайстрава́нне | |
| умайстрава́ннем | |
| умайстрава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)