умагчы́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умагчы́млю умагчы́мім
2-я ас. умагчы́міш умагчы́міце
3-я ас. умагчы́міць умагчы́мяць
Прошлы час
м. умагчы́міў умагчы́мілі
ж. умагчы́міла
н. умагчы́міла
Загадны лад
2-я ас. умагчы́м умагчы́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час умагчы́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)