уліко́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уліко́вец | уліко́ўцы | |
| уліко́ўца | уліко́ўцаў | |
| уліко́ўцу | уліко́ўцам | |
| уліко́ўца | уліко́ўцаў | |
| уліко́ўцам | уліко́ўцамі | |
| уліко́ўцу | уліко́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)