улюлю́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. улюлю́канне улюлю́канні
Р. улюлю́кання улюлю́канняў
Д. улюлю́канню улюлю́канням
В. улюлю́канне улюлю́канні
Т. улюлю́каннем улюлю́каннямі
М. улюлю́канні улюлю́каннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)