улюбё́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| улюбё́нчык | улюбё́нчыкі | |
| улюбё́нчыка | улюбё́нчыкаў | |
| улюбё́нчыку | улюбё́нчыкам | |
| улюбё́нчыка | улюбё́нчыкаў | |
| улюбё́нчыкам | улюбё́нчыкамі | |
| улюбё́нчыку | улюбё́нчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)