улюбё́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
улюбё́нец | улюбё́нцы | |
улюбё́нца | улюбё́нцаў | |
улюбё́нцу | улюбё́нцам | |
улюбё́нца | улюбё́нцаў | |
улюбё́нцам | улюбё́нцамі | |
улюбё́нцу | улюбё́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)