уладкава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уладкава́льнік уладкава́льнікі
Р. уладкава́льніка уладкава́льнікаў
Д. уладкава́льніку уладкава́льнікам
В. уладкава́льніка уладкава́льнікаў
Т. уладкава́льнікам уладкава́льнікамі
М. уладкава́льніку уладкава́льніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)