уладкава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уладкава́льнік | уладкава́льнікі | |
| уладкава́льніка | уладкава́льнікаў | |
| уладкава́льніку | уладкава́льнікам | |
| уладкава́льніка | уладкава́льнікаў | |
| уладкава́льнікам | уладкава́льнікамі | |
| уладкава́льніку | уладкава́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)