укры́ўджанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| укры́ўджанне | |
| укры́ўджання | |
| укры́ўджанню | |
| укры́ўджанне | |
| укры́ўджаннем | |
| укры́ўджанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)