уко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уко́ўваю уко́ўваем
2-я ас. уко́ўваеш уко́ўваеце
3-я ас. уко́ўвае уко́ўваюць
Прошлы час
м. уко́ўваў уко́ўвалі
ж. уко́ўвала
н. уко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. уко́ўвай уко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)