укля́кнуць

‘укленчыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укля́кну укля́кнем
2-я ас. укля́кнеш укля́кнеце
3-я ас. укля́кне укля́кнуць
Прошлы час
м. укля́кнуў укля́кнулі
ж. укля́кнула
н. укля́кнула
Загадны лад
2-я ас. укля́кні укля́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час укля́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)