укло́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| укло́н | укло́ны | |
| укло́ну | укло́наў | |
| укло́ну | укло́нам | |
| укло́н | укло́ны | |
| укло́нам | укло́намі | |
| укло́не | укло́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)