укле́нчыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укле́нчу укле́нчым
2-я ас. укле́нчыш укле́нчыце
3-я ас. укле́нчыць укле́нчаць
Прошлы час
м. укле́нчыў укле́нчылі
ж. укле́нчыла
н. укле́нчыла
Загадны лад
2-я ас. укле́нчы укле́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час укле́нчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)