укле́нчыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
укле́нчу | укле́нчым | |
укле́нчыш | укле́нчыце | |
укле́нчыць | укле́нчаць | |
Прошлы час | ||
укле́нчыў | укле́нчылі | |
укле́нчыла | ||
укле́нчыла | ||
Загадны лад | ||
укле́нчы | укле́нчыце | |
Дзеепрыслоўе | ||
укле́нчыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)