уке́міць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уке́млю уке́мім
2-я ас. уке́міш уке́міце
3-я ас. уке́міць уке́мяць
Прошлы час
м. уке́міў уке́мілі
ж. уке́міла
н. уке́міла
Загадны лад
2-я ас. уке́м уке́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час уке́міўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)