уквапля́ць

‘утароплiваць што-небудзь (вочы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уквапля́ю уквапля́ем
2-я ас. уквапля́еш уквапля́еце
3-я ас. уквапля́е уквапля́юць
Прошлы час
м. уквапля́ў уквапля́лі
ж. уквапля́ла
н. уквапля́ла
Загадны лад
2-я ас. уквапля́й уквапля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уквапля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)