укаю́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укаю́каю укаю́каем
2-я ас. укаю́каеш укаю́каеце
3-я ас. укаю́кае укаю́каюць
Прошлы час
м. укаю́каў укаю́калі
ж. укаю́кала
н. укаю́кала
Загадны лад
2-я ас. укаю́кай укаю́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час укаю́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)