укарна́чваць

‘укарачаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. укарна́чваю укарна́чваем
2-я ас. укарна́чваеш укарна́чваеце
3-я ас. укарна́чвае укарна́чваюць
Прошлы час
м. укарна́чваў укарна́чвалі
ж. укарна́чвала
н. укарна́чвала
Загадны лад
2-я ас. укарна́чвай укарна́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час укарна́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)