укаранава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. укаранава́нне укаранава́нні
Р. укаранава́ння укаранава́нняў
Д. укаранава́нню укаранава́нням
В. укаранава́нне укаранава́нні
Т. укаранава́ннем укаранава́ннямі
М. укаранава́нні укаранава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)