укара́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укара́ўлю укара́вім
2-я ас. укара́віш укара́віце
3-я ас. укара́віць укара́вяць
Прошлы час
м. укара́віў укара́вілі
ж. укара́віла
н. укара́віла
Загадны лад
2-я ас. укара́ў укара́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час укара́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)