уз’е́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уз’е́зны уз’е́зная уз’е́знае уз’е́зныя
Р. уз’е́знага уз’е́знай
уз’е́знае		 уз’е́знага уз’е́зных
Д. уз’е́знаму уз’е́знай уз’е́знаму уз’е́зным
В. уз’е́зны (неадуш.)
уз’е́знага (адуш.)		 уз’е́зную уз’е́знае уз’е́зныя (неадуш.)
уз’е́зных (адуш.)
Т. уз’е́зным уз’е́знай
уз’е́знаю		 уз’е́зным уз’е́знымі
М. уз’е́зным уз’е́знай уз’е́зным уз’е́зных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)