узуфру́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| узуфру́кт | узуфру́кты | |
| узуфру́кту | узуфру́ктаў | |
| узуфру́кту | узуфру́ктам | |
| узуфру́кт | узуфру́кты | |
| узуфру́ктам | узуфру́ктамі | |
| узуфру́кце | узуфру́ктах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)