узува́ць
‘абуваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| узува́ю | узува́ем | |
| узува́еш | узува́еце | |
| узува́е | узува́юць | |
| Прошлы час | ||
| узува́ў | узува́лі | |
| узува́ла | ||
| узува́ла | ||
| Загадны лад | ||
| узува́й | узува́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| узува́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)