узнагаро́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
узнагаро́джанне | узнагаро́джанні | |
узнагаро́джання | узнагаро́джанняў | |
узнагаро́джанню | узнагаро́джанням | |
узнагаро́джанне | узнагаро́джанні | |
узнагаро́джаннем | узнагаро́джаннямі | |
узнагаро́джанні | узнагаро́джаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)