узмяце́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узмяце́лены узмяце́леная узмяце́ленае узмяце́леныя
Р. узмяце́ленага узмяце́ленай
узмяце́ленае
узмяце́ленага узмяце́леных
Д. узмяце́ленаму узмяце́ленай узмяце́ленаму узмяце́леным
В. узмяце́лены (неадуш.)
узмяце́ленага (адуш.)
узмяце́леную узмяце́ленае узмяце́леныя (неадуш.)
узмяце́леных (адуш.)
Т. узмяце́леным узмяце́ленай
узмяце́ленаю
узмяце́леным узмяце́ленымі
М. узмяце́леным узмяце́ленай узмяце́леным узмяце́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)