узмяце́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узмяце́жу узмяце́жым
2-я ас. узмяце́жыш узмяце́жыце
3-я ас. узмяце́жыць узмяце́жаць
Прошлы час
м. узмяце́жыў узмяце́жылі
ж. узмяце́жыла
н. узмяце́жыла
Загадны лад
2-я ас. узмяце́ж узмяце́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час узмяце́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)