узмо́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узмо́шчаны узмо́шчаная узмо́шчанае узмо́шчаныя
Р. узмо́шчанага узмо́шчанай
узмо́шчанае		 узмо́шчанага узмо́шчаных
Д. узмо́шчанаму узмо́шчанай узмо́шчанаму узмо́шчаным
В. узмо́шчаны (неадуш.)
узмо́шчанага (адуш.)		 узмо́шчаную узмо́шчанае узмо́шчаныя (неадуш.)
узмо́шчаных (адуш.)
Т. узмо́шчаным узмо́шчанай
узмо́шчанаю		 узмо́шчаным узмо́шчанымі
М. узмо́шчаным узмо́шчанай узмо́шчаным узмо́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)