узмо́глы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узмо́глы узмо́глая узмо́глае узмо́глыя
Р. узмо́глага узмо́глай
узмо́глае
узмо́глага узмо́глых
Д. узмо́гламу узмо́глай узмо́гламу узмо́глым
В. узмо́глы (неадуш.)
узмо́глага (адуш.)
узмо́глую узмо́глае узмо́глыя (неадуш.)
узмо́глых (адуш.)
Т. узмо́глым узмо́глай
узмо́глаю
узмо́глым узмо́глымі
М. узмо́глым узмо́глай узмо́глым узмо́глых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)