узмацня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узмацня́льны узмацня́льная узмацня́льнае узмацня́льныя
Р. узмацня́льнага узмацня́льнай
узмацня́льнае
узмацня́льнага узмацня́льных
Д. узмацня́льнаму узмацня́льнай узмацня́льнаму узмацня́льным
В. узмацня́льны (неадуш.)
узмацня́льнага (адуш.)
узмацня́льную узмацня́льнае узмацня́льныя (неадуш.)
узмацня́льных (адуш.)
Т. узмацня́льным узмацня́льнай
узмацня́льнаю
узмацня́льным узмацня́льнымі
М. узмацня́льным узмацня́льнай узмацня́льным узмацня́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)