узматы́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узматы́чу узматы́чым
2-я ас. узматы́чыш узматы́чыце
3-я ас. узматы́чыць узматы́чаць
Прошлы час
м. узматы́чыў узматы́чылі
ж. узматы́чыла
н. узматы́чыла
Загадны лад
2-я ас. узматы́ч узматы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час узматы́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)