узмасці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узмашчу́ узмо́сцім
2-я ас. узмо́сціш узмо́сціце
3-я ас. узмо́сціць узмо́сцяць
Прошлы час
м. узмасці́ў узмасці́лі
ж. узмасці́ла
н. узмасці́ла
Загадны лад
2-я ас. узмасці́ узмасці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узмасці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)