узлама́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| узлама́нне | узлама́нні | |
| узлама́ння | узлама́нняў | |
| узлама́нню | узлама́нням | |
| узлама́нне | узлама́нні | |
| узлама́ннем | узлама́ннямі | |
| узлама́нні | узлама́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)