узду́жыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узду́жу узду́жым
2-я ас. узду́жыш узду́жыце
3-я ас. узду́жыць узду́жаць
Прошлы час
м. узду́жыў узду́жылі
ж. узду́жыла
н. узду́жыла
Загадны лад
2-я ас. узду́ж узду́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час узду́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)