уздзябу́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уздзябу́рванне | |
| уздзябу́рвання | |
| уздзябу́рванню | |
| уздзябу́рванне | |
| уздзябу́рваннем | |
| уздзябу́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)