уздзябу́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
уздзябу́рванне | |
уздзябу́рвання | |
уздзябу́рванню | |
уздзябу́рванне | |
уздзябу́рваннем | |
уздзябу́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)