уздзьму́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уздзьму́ты уздзьму́тая уздзьму́тае уздзьму́тыя
Р. уздзьму́тага уздзьму́тай
уздзьму́тае		 уздзьму́тага уздзьму́тых
Д. уздзьму́таму уздзьму́тай уздзьму́таму уздзьму́тым
В. уздзьму́ты (неадуш.)
уздзьму́тага (адуш.)		 уздзьму́тую уздзьму́тае уздзьму́тыя (неадуш.)
уздзьму́тых (адуш.)
Т. уздзьму́тым уздзьму́тай
уздзьму́таю		 уздзьму́тым уздзьму́тымі
М. уздзьму́тым уздзьму́тай уздзьму́тым уздзьму́тых

Кароткая форма: уздзьму́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)