узгрунтава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узгрунтава́ны узгрунтава́ная узгрунтава́нае узгрунтава́ныя
Р. узгрунтава́нага узгрунтава́най
узгрунтава́нае
узгрунтава́нага узгрунтава́ных
Д. узгрунтава́наму узгрунтава́най узгрунтава́наму узгрунтава́ным
В. узгрунтава́ны (неадуш.)
узгрунтава́нага (адуш.)
узгрунтава́ную узгрунтава́нае узгрунтава́ныя (неадуш.)
узгрунтава́ных (адуш.)
Т. узгрунтава́ным узгрунтава́най
узгрунтава́наю
узгрунтава́ным узгрунтава́нымі
М. узгрунтава́ным узгрунтава́най узгрунтава́ным узгрунтава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)