узвіху́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узвіху́рыць узвіху́раць
Прошлы час
м. узвіху́рыў узвіху́рылі
ж. узвіху́рыла
н. узвіху́рыла
Дзеепрыслоўе
прош. час узвіху́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)