узвіху́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узвіху́раны узвіху́раная узвіху́ранае узвіху́раныя
Р. узвіху́ранага узвіху́ранай
узвіху́ранае		 узвіху́ранага узвіху́раных
Д. узвіху́ранаму узвіху́ранай узвіху́ранаму узвіху́раным
В. узвіху́раны (неадуш.)
узвіху́ранага (адуш.)		 узвіху́раную узвіху́ранае узвіху́раныя (неадуш.)
узвіху́раных (адуш.)
Т. узвіху́раным узвіху́ранай
узвіху́ранаю		 узвіху́раным узвіху́ранымі
М. узвіху́раным узвіху́ранай узвіху́раным узвіху́раных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)