узвіхры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узвіхру́ узвіхры́м
2-я ас. узвіхры́ш узвіхрыце́
3-я ас. узвіхры́ць узвіхра́ць
Прошлы час
м. узвіхры́ў узвіхры́лі
ж. узвіхры́ла
н. узвіхры́ла
Загадны лад
2-я ас. узвіхры́ узвіхры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узвіхры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)