узві́храны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узві́храны узві́храная узві́хранае узві́храныя
Р. узві́хранага узві́хранай
узві́хранае		 узві́хранага узві́храных
Д. узві́хранаму узві́хранай узві́хранаму узві́храным
В. узві́храны (неадуш.)
узві́хранага (адуш.)		 узві́храную узві́хранае узві́храныя (неадуш.)
узві́храных (адуш.)
Т. узві́храным узві́хранай
узві́хранаю		 узві́храным узві́хранымі
М. узві́храным узві́хранай узві́храным узві́храных

Кароткая форма: узві́храна.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)