узвінці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узвінчу́ узві́нцім
2-я ас. узві́нціш узві́нціце
3-я ас. узві́нціць узві́нцяць
Прошлы час
м. узвінці́ў узвінці́лі
ж. узвінці́ла
н. узвінці́ла
Загадны лад
2-я ас. узвінці́ узвінці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узвінці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)