узвар’ява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узвар’ява́ны узвар’ява́ная узвар’ява́нае узвар’ява́ныя
Р. узвар’ява́нага узвар’ява́най
узвар’ява́нае		 узвар’ява́нага узвар’ява́ных
Д. узвар’ява́наму узвар’ява́най узвар’ява́наму узвар’ява́ным
В. узвар’ява́ны (неадуш.)
узвар’ява́нага (адуш.)		 узвар’ява́ную узвар’ява́нае узвар’ява́ныя (неадуш.)
узвар’ява́ных (адуш.)
Т. узвар’ява́ным узвар’ява́най
узвар’ява́наю		 узвар’ява́ным узвар’ява́нымі
М. узвар’ява́ным узвар’ява́най узвар’ява́ным узвар’ява́ных

Кароткая форма: узвар’ява́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)