узбунто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узбунто́ўваю узбунто́ўваем
2-я ас. узбунто́ўваеш узбунто́ўваеце
3-я ас. узбунто́ўвае узбунто́ўваюць
Прошлы час
м. узбунто́ўваў узбунто́ўвалі
ж. узбунто́ўвала
н. узбунто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. узбунто́ўвай узбунто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узбунто́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)