узбунто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| узбунто́ўванне | |
| узбунто́ўвання | |
| узбунто́ўванню | |
| узбунто́ўванне | |
| узбунто́ўваннем | |
| узбунто́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)