узбунто́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узбунто́ўванне
Р. узбунто́ўвання
Д. узбунто́ўванню
В. узбунто́ўванне
Т. узбунто́ўваннем
М. узбунто́ўванні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)